شیوه انتخاب یک مراقب فرد مبتلا به بیماری آلزایمر (نوشته آقای احمد حسنانی ، تیرماه 1394). با استفاده از تجربیات خود و آموزه های متخصصان انجمن آلزایمر ایران و برداشت از مطالعه مطالب مربوط به شیوه های مراقبت از فرد مبتلا به بیماری آلزایمر خود به شرح زیر بکار گرفته ام که به نظر می رسد مفید بوده و از شتاب بیماری بطور چشمگیری جلوگیری می کند.

1- برای بیرون رفت از انزوا و ایجاد اعتماد به نفس ارتباط مستمر بین بیمار با افرادیکه مورد علاقه اش هستند را از طریق ملاقات حضوری و یا تماس تلفنی هرچند کوتاه مدت برقرار کرده ام.

2- در محیط خانه و فضای باز او را به قدم زدن وامیدارم حتی در موقع نشستن هم او را به حرکات دست و پا و سر و گردن تشویق می کنم و روزی دو بار با او همراه می شوم و هربار 20 مرتبه با هم نفس عمیق می کشیم.

3- برای پویایی فکر و عدم احساس پوچی در هر فرصتی درباره موسیقی، ورزش، سیاست و مسائل اجتماعی و فرهنگی و هنری و رخدادهای تلخ و شیرین جامعه بطور ساده او را به بحث می کشانم و به خواندن کتاب، مجله و روزنامه وامیدارم.

4- بهداشت فردی و محیط زندگی را جدی رعایت می کنم و زیرکانه قسمتی از امور را که توانایی انجام آن را داشته و علاقمند باشد به او واگذار میکنم.

5- به افکارش که غالبا بی محتوا هستند و از لابلای آنها خواسته های کودک مآبانه اش را می یابم درصورت امکان به آنها عمل کرده و انجام پاره ای از آنها را که غیرمنطقی و ناممکن است به زمان دیگری موکول می کنم که سرانجام به فراموشی می انجامد.

6- سطح خودیاری و خودباوری و مسئولیت پذیری او را با شرکت دادن در کارهای آسان خانه دوام می دهم.

7- در قبال بعضی کردارهای فریب کارانه اش تلاش می کنم نیازهای روانی اش را یافته و در حد مقدور به آن جامه عمل بپوشانیم.

8- روزانه مقدار لازم نوشیدنی اعم از آب ، شیر ، چای و آب میوه به او می خورانم.

9- استراحت و خواب کافی را همواره برایش تدارک می بینم و او را وادار به انجام آن می کنم.

10- خوردن صبحانه را برای او یک اصل قرار داده ام.

11- در قبال لجبازی و سوءظن و بدبینی و تهمت و حتی توهین او که گاهی پیش میاید خونسردی خود را حفظ کرده و هرگز تسلیم احساسات منفی نمی شوم.

12- چون بیماری اش دارای نوسان است بیشتر خواسته ها و نظرات خود را که لازم تشخیص می دهم در زمان هوشیاری نسبی اش باو می قبولانم.

13- در فداكاري و ايثار محبت تظاهر نمي كنم و خدمات خود را با رفتاري متعادل و مناسب انجام مي دهم.

14- چون خدمات و محبت های مرا درک می کند و گاهی تلاش می کند با اعمال و یا گفتار کودکانه در مقام قدرشناسی برمی آید، مرا در خدمتم مصمم تر می کند.

15- چون امکان کمک از اطرافیان خود در مراقبت از بیمار را ندارم، جز اینکه توان جسمی و روحی خود را ارتقاء دهم و برنامه ریزی برای تسهیل وظایف خود تنظیم کنم و از فرصت ها بهره بگیرم راه دیگری ندارم.

16- چون بیمارم باید الزاما داروهای دیگری در رابطه با بیماری های روانی، فشار خون، نارسایی قلبی و کلیوی مصرف کند براي جلوگيري از غفلت خود داروهای روزانه او را برای هر نوبت قبلا در شیشه های دربسته کوچک که زمان مصرف آن مشخص شده آماده کرده و بهش میخورانم.

17- نظر به اينكه سلامت جسم و روان هر مراقب؛ اصلی است که باید به آن بهای لازم داده شود من هم براي نيل به این هدف برنامه ای شامل شرکت در جلسات آموزش و گردش های جمعی که انجمن آلزایمر ایران ترتیب می دهد و پیاده روی و ورزش ، گردش و معاشرت ، ایجاد تنوع و برون رفت از حالت یکنواختی با مطالعه کتاب و نشریات ، آگاهی از خبرهای روز ، بهره گیری از موسیقی و هنر و حل جدول و سرگرمی های مختلف پیش بینی نشده دیگر برای خود تنظیم کرده ام و زمانی هم برای تحقیر مشکلات پیش روی خود، رنجهای بی کران افراد محروم و بیماران لاعلاج جامعه را در ذهن خود به شماره می گذارم.

نوشته آقای احمد حسنانی (مراقب) _ تيرماه 1394