چكيده:
مقدمه: دمانسناشي از بيماري آلزايمر يكي از شايع ترين و مشكل سازترين اختلالات شناختي در بين سالمندان است كه تاثيرات شناختي، رواني و اقتصادي فراواني براي بيمار و خانواده اوبه همراه دارد.
هدف از اين پژوهش مقايسه فرايند سطوح شناختي حافظه ديدار يبيماران آلزايمري با افراد عادي و شناخت كانون مشكل اين بيماران در اين فرايند است.
روش بررسي: اين مطالعه از نوع تجربي و آزمايشي است. 15بيمار مبتلا به آلزايمر خفيف تا متوسط با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و15 فرد عادي همسن و سال كه با بيماران همسان سازي شده بودند نيز جهت مقايسه باگروه مورد آزمايش انتخاب شدند. افراد به صورت انفرادي در انجمن آلزايمر ايران موردآزمايش قرار گرفتند.
ابزار گردآوري داده‌ها، خرده آزمون‌هاي محقق ساخ ته بود كهشامل: نرم افزار سنجش آستانه حسي، خرده آزمون توجه ديداري، خرده آزمون ادراك ديداري، خرده آزمون حافظه كوتاه مدت و خرده آزمون حافظه بلندمدت (شامل: رمزگرداني،اندوزش، بازيابي) مي‌شود.
نتايج: نتايج از طريق آزمون مقايسه t دو گروه مستقل، تحليل واريانس يكراهه و تحليل واريانس دو راهه محاسبه شد. نمودارهاي ترسيم شده و تحليل‌هاي آماري نشان دهنده آن بود كه بيماران آلزايمري در هر يك از فرايند سطوح شناختي حافظه شان سطح عملكرد پايين‌تري نسبت به افراد عادي داشتند به عبارت ديگر بيماران آلزايمريدر تمامي سطوح شناختي حافظه شان دچار اختلال آشكار در عملكرد بودند. بعلاوه نتايج نشان داد كه از بين فرايندهاي شناختي، تفاوت آستانه حسي و رمز گرداني از اهميت بيشتري دارد.
كليد واژه: بيماران آلزايمري، فرايند شناختي حافظه، آستانه حسي، توجه، ادراك، حافظه كوتاه مدت، حافظه بلند مدت