گزارش ۲۰۱۶ انجمن جهانی آلزایمر ، خواستارتحول جهانی در نظام سلامت کشورها برای افراد مبتلا به دمانس و بیماری آلزایمر است
بحران جهانی دمانس و پیشنهاد ایجاد نظام سلامت دمانس از سوی انجمن جهانی آلزایمر
بسیاری از افراد مبتلا به دمانس هنوز تشخیص بیماری برایشان داده نشده چه برسد به درمان و مراقبت
این گزارش بر این باور است که:
- ایجاد تعادل بین وظایف پزشک عمومی وپزشک متخصص می تواند ظرفیت را افزایش وهزینه ها را کاهش دهد
- باید مسیرروشنی از مراقبت دمانس بر مبنای شواهد در نظام های سلامت ایجاد شود و پیشرفت آن مدیریت گردد تا پوشش همگانی حاصل شود.
- نبود تحقیقات در زمینه اثر بخشی برنامه های کلیدی نظام درمان و مراقبت دمانس قابل توجه می باشد و باید به آن سریعا اولویت داد.
- نظام درمان و مراقبت دمانس باید جامع، یکپارچه و استمرار داشته باشد ، نقش ها و مسولیت های پزشکان عمومی و پزشکان متخصص درارائه خدمات در طول مسیر بیماری باید به روشنی تعریف شود و هدف آن کیفیت زندگی افراد مبتلا و مراقبین باشد.
- در حال حاضر، تشخیص دمانس توسط پزشکان متخصص انجام می شود. این گزارش توصیه می نماید به دلیل شیوع بیماری و نیاز روز افزون به این خدمات ، جهت افزایش ظرفیت از پزشکان عمومی استفاده گردد. این روش می تواند هزینه ها را تا %۴۰ برای هر نفر کاهش دهد. نظام خدمات اولیه پزشکی نیاز به تقویت و برنامه ریزی دارد و این مهم می تواند توسط پزشکان متخصصبا ارائه آموزش و مدیریت آن شکل گیرد. با اجرای این روش، تشخیص برای تعداد بیشتری داده می شودو درمان نیز استمرار می یابد. دو سوم افراد مبتلا در کشورهای کم درامد و متوسط زندگی می کنند. امکان دسترسی به درمان های جدید برای این افراد امری ضروری و حق آنها است.
- ایجاد تغییر در نظام سلامت دمانس گامی است اساسی،عملی و مقرون به صرفه در جهت پوشش افراد بیشتر ولی نیاز به عزم سیاستگزاران، متخصصین وارائه دهندگان خدمات اجتماعی دارد.
- باید ساختاری مشخص برای مسیر درمان و مراقبت دمانس مانند دیگر بیماری های مزمن ایجاد گردد تا افراد مبتلا و مراقبین دسترسی به مراقبت و حمایت اثر بخش، جوابگو، مستمر که نتایج آن مرتبا مورد پایش قرار گیرد، داشته باشند.
- باید سرمایه گذاری در زمینه تحقیقات را افزایش داد به ویژه اولویت به تحقیقاتی داد که اثربخشی و مقرون به صرفه بودن روش های مختلف مراقبت را مانند تغییر در نقش های غیر تخصصی، مدیریت فرد محور، مدیریت بیماریهای مزمن افراد مبتلا به دمانس و اجتناب از بستری کردن این افراد در بیمارستان ها ، اثر بخشی برنامه ریزی مراقبت از پیش تعیین شده و مراقبت تسکین دهنده، را بر رسی می نماید. (اجتناب از بستری در بیمارستان ها به دلیل ابتلا این بیماران به عفونت، هذیان ، زمین خوردن و مرگ )
این گزارش پیشنهاد می کند که افراد مبتلا به دمانس باید در بحث های مربوط به مدیریت بیماری های مزمن در سالمندان حضور داشته باشند. ارزش ها و اولویت های آنان در مورد درمان ممکن است با افراد ی که به دمانس مبتلا نیستند فرق زیادی داشته و برای آنان حائز اهمیت بسیار باشد.
آقای گلن ریس، رئیس هیات مدیره انجمن جهانی آلزایمر گفت “هدف این گزارش بهبود نرخ تشخیص وداشتن نظام جهانی سلامت کارامد تر می باشد. توصیه این گزارش این است که ما نتایج نظام درمان و مراقبت دمانس را بررسی نمائیم تا بتوانیم افراد مبتلا و مراقبین را از روش های مراقبت مطلع سازیم.”
پروفسور مارتین پرینس ، یک از نویسندگان این گزارش، از دانشگاه کینگز لندن میگوید « این گزارش، نیاز به تغییر و طراحی و تعریف مجدد نظام درمان و مراقبت دمانس مطابق با چالش های قرن ۲۱ را مطرح می سازد. ما فقط ۱۵ – ۱۰ سال وقت داریم تا قبل از دسترسی به درمان های موثر، خدمات مناسب درمان و مراقبت دمانس را برای همه افراد مبتلا برنامه ریزی نمائیم»
این گزارش توسط دیده بان جهانی سالمندی و مراقبت دمانس در کینگز کالج لندن با همکاری بخش تحقیقات خدمات اجتماعی دانشگاه اقتصاد و علوم سیاسی دانشگاه لندن تحقیق و نگارش شده است.
در حال حاضر ۴۷ میلیون نفر با دمانس در جهان زندگی می کنند و تا سال ۲۰۵۰ این رقم سه برابر می شود. هم اکنون، فقط نیمی از افراد مبتلا در کشورهای ثروتمند تشخیص می گیرند و یک نفر از هر ۱۰ نفر یا کمتردر کشور های با در آمد کم و متوسط این اقبال را پیدا می کنند. تنها راه مقابله با این بحران تشخیص به هنگام برای افراد بیشتر، افزایش ظرفیت و کارائی آن برای خدمات تعریف شده می باشد.