هنگامي كه فرد، ديگر نمي تواند رانندگي ايمني داشته باشد:

به دلیل اینکه بيماري آلزايمر باعث ضعف در عملکردهای شناختی از قبیل جهت يابي، سرعت پردازش اطلاعات، قضاوت به موقع و همچنین ضعف در هماهنگی اعضای بدن مي‌شود، توان رانندگي فرد تحت تأثیر قرار گرفته و خطرآفرين می شود.

علائمي كه نشانگر كاهش توانايي‌هاي رانندگي مي‌باشد:

  • بي توجهي به مقررات رانندگي و ناديده گرفتن علائم راهنمايي و رانندگي
  • تصادفات
  • طولاني شدن زمان به مقصد رسيدن و یا اصلا به مقصد نرسيدن
  • گم شدن در مكان هاي آشنا
  • سرعت خيلي زياد يا كم
  • عصباني شدن و آشفتگي هنگام رانندگي
  • عكس العمل كند

براي برخی افراد رانندگي مساوی با استقلال است و محروميت ازآن، مي‌تواند به معني فاجعه باشد. ممکن است فرد مبتلا درمقابل درخواست شما بر ترک رانندگی مقاومت كند. اما بعضي ازافراد مبتلا به بیماری آلزایمر متوجه ناتواني خود به هنگام رانندگي مي‌شوند وخودشان ديگر تمايلی به آن نشان نمي‌دهند.

مطرح كردن اين موضوع در محيطي دوستانه مي تواند اعتماد فرد را جلب نمايد و پذیرش او را بالا ببرد.

به نکات زیر توجه نمایید:

  • توجه و همدلي نسبت به احساس فرد در مورد از دست دادن توانايي در رانندگي لازم است. اگر نگران رانندگي شخص هستيد، در همان ابتداي بروز مشكل بهتر است با او در این مورد به زبان ساده صحبت كنيد. او هنوز مي‌تواند در مباحثي كه مربوط به وی هستند، مشاركت نماید. چگونگي شروع چنين صحبتی می‌تواند بر واكنش وي تاثیر بسيار داشته باشد. اگر او كمتر توانايي پذیرش انتقاد را دارد، بهتر است با مهارت و ظرافت راجع به اين موضوع با او صحبت كنيد. اگر بگوييد: “رانندگي تو وحشتناك است، تو گم مي شوي و رانندگي ايمن نداري”،‌ ممكن است احساس كند بايد از خود دفاع و با شما بحث كند. در عوض، بهتر است بگوييد: “‌شما يادتان مي‌رود سر چراغ قرمز بايستيد”. سعي كنيد موارد زير را پيشنهاد دهيد: ” امروز من رانندگي مي كنم و تو مي تواني منظره ها را تماشا كني”.
  • در مورد درخواستتان نسبت به اينكه او ديگر نبايد رانندگي كند قاطع و جدي باشيد. شما به او مي‌گوييد و از ديگران هم مي‌خواهيد كه وضعيت او را به دقت ارزيابي كنند و در صورت لزوم از رانندگي او ممانعت به عمل آورند. اين موضوع شايد اولين اقدامي باشد كه شما خود بايد در مورد افراد مبتلا و بدون نظرخواهي از وي انجام دهيد. برای انجام اين اقدام ترديد نكنيد.
  • اگر شخص به هيچ عنوان حاضر نشد كه رانندگي را ترك كند، حمايت پزشك يا وكيل خانواده ممكن است مؤثر باشد. از پزشك كمك بگیرید. پزشك همانند يك «فرد قدرتمند و صاحب نظر» در نظر گرفته می‌شود. بعضي متخصصان بر روي برگه دفترچه فرد مبتلا چنين نسخه اي را تجويز مي‌كنند: «ديگر رانندگي نكن ». بسياري از خانواده ها گزارش داده اند كه اين اقدام پزشك فشار زيادي را از دوش مراقب برداشته است.
  • به عنوان آخرين اقدام بهتر است كليد ماشين را پنهان كنيد و یا خودرو را از جلوي چشم او دورنمایید. اگر نمي‌توانيد اين كار را بكنيد، ماشين را دستكاري كنيد تا حتي با هل دادن هم روشن نشود. اين روش بهترين كاري است كه مي توانيد انجام دهید .اگر تنها داشتن كليد مهم است، يك دسته كليد مشابه ولي متفاوت جانشين آن كنيد.

دیدگاهتان را بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. فیلد های ضروری مشخص شده اند *

ارسال نظر