احترام به فرد مبتلا به بیماری آلزایمر
با اختلال در ادراك افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممكن است آنها، بيشتر از افراد عادي دچار ترس، ترديد و اضطراب شوند و حتي در برابر موضوعات و مسائل عادي نيز واكنش ترس و وحشت نشان دهند.
در اینچنین مواقع مراقب می تواند با بكار بردن كلمات محبت آميز و حمايت كننده مانند اينكه من تو را دوست دارم، كنارت مي‌مانم، خطري تو را تهديد نمي كند يا همه چيز رو به راه است و مانند آن و يا با رفتارهاي غيركلامي مثل نوازش كردن، بوسيدن، بغل كردن و نيز با ايجاد خلاقيت ها و سرگرمي هاي لذت بخش براي وی، احساس آرامش، امنيت و اطمينان خاطر را در او پديد آورد ( اصل اطمينان بخشي).
اگر عزيزتان رفتار نامناسبي انجام داد و یا مطلبی را برای چندمین بار پرسید توجه داشته باشيد كه اين رفتار صرفاً به دليل بيماري اوست و هيچ تعمد، غرض ورزي يا سهل انگاري در كار نيست. پس سعي نكنيد او را مورد مؤاخذه قرار داده يا سرزنش كنيد يا هر نوع واكنش مقابله اي ديگر نشان دهيد زيرا در آن صورت وی را گيج تر و عصباني تر مي نمایید.
در چنين مواقعي رفتار ملايم و آرام و واكنش مهرآميز، صبورانه و مدبرانه شما (كه نشانه درك عميق شما از وضعيت موجود است) مي تواند تا حد زيادي رفتارهاي مشكل ساز را تعديل كرده و اوضاع را بيشتر تحت كنترل در آورد (اصل پاسخ دهي آرام). توجه داشته باشيم كه هرگز ضعف و ناتواني كسي بويژه به دليل بيماري، دليل خوب و كافي براي شكستن حرمت وي يا تحقير و توهين به او (اصل احترام و حفظ عزت نفس) نخواهد بود.