صمیمیت، وابستگی خاصی است که بین ما و کسی که دوستش داریم و به او احترام می گذاریم، ایجاد می شود. این حالت در نوع گفتار و روش برخورد با دیگران مشخص می شود.
بیماری آلزایمر ، می تواند رابطه صمیمی فرد مبتلا و مراقب را تحت تأثیر قرار داده و در آن تغییر ایجاد کند. فرد مبتلا ممکن است به علت تغییرات در حافظه و رفتارش، دچار استرس شود.
در این حالت، ترس، نگرانی، افسردگی، پرخاشگري و اعتماد به نفس پائین شایعند. فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است به شما وابسته شود. یا شاید زندگیتان با همدیگر و احساساتش نسبت به شما را به خاطر نیاورد و حتی گاه، عاشق فرد دیگری شود. شما به عنوان مراقب، ممکن است از نظر روانی و جسمی از فرد مبتلا کناره گیری کنید. یا به علت مشکلات مراقبت، احساس کسالت کنید و از فراموشی‌های مداوم، سؤالات مکرر و سایر رفتارهای آزاردهنده وی، خسته شوید. اغلب مراقبین به تدریج یاد می گیرند که چگونه با این چالش ها کنار بیایند و در روابطشان با فرد مبتلا به بیماری آلزایمر معنای جدیدی پیدا کنند.
یکی از حیطه های صمیمیت که اغلب تحت تأثیر بیماری آلزایمر قرار می گیرد صمیمیت جنسی است. رابطة مهمی که طی آن، همسران احساساتشان را به شکل جسمانی به یکدیگر نشان می دهند.
چگونه خود را با تغییرات به وجود آمده در روابط صمیمی هماهنگ کنیم؟
به خاطر داشته باشید که فرد مبتلا به بیماری آلزایمر نیاز دارند که کسی آنها را دوست داشته باشد و از آنها مراقبت کند. آنها نیز مانند سایرین نیاز دارند که با افراد دیگر وقت بگذارنند. تلاش های شما برای مراقبت از این افراد، به آنها کمک می کند که شاد و در امنیت باشند.
مهم است به فرد مبتلا اطمینان دهید که او را دوست دارید و او ایمن خواهد بود.
همسر ممکن است احساس کند که :
- صحیح نیست که با فرد مبتلا رابطه جنسی داشته باشد.
- فرد مبتلا به آلزایمر غریبه به نظر می رسد.
- فرد مبتلا فراموش می کند که همسرش وجود دارد یا فراموش کرده که چطور روابط عاشقانه داشته باشد.
فرد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است :
- دچار عوارض جانبی داروهای مصرفی شده باشد که بر تمایل جنسی فرد تأثیر می گذارد.
- اُفت حافظه، تغییرات در مغز یا افسردگی نیز می تواند بر تمایل جنسی فرد تأثیرگذارد.
افزایش میل جنسی
گاهی اوقات، در فرد مبتلا به بیماری آلزایمر با افزایش میل جنسی مواجهیم. به این معنا که او بیش از اندازه تمایل به روابط جنسی دارد.فرد مبتلا ممکن است زیاد استمناء کند و یا سعی کند دیگران را اغوا کند. این رفتارها، علایم بیماریند و همیشه به این معنا نیستند که فرد می خواهد رابطه جنسی داشته باشد. برای تطابق با افزایش میل جنسی، سعی کنید به فرد توجه و اطمینان خاطر بیشتری بدهید. شما ممکن است با نوازش، بغل کردن، بوسیدن و توجه، به نیازهای حسی او پاسخ دهید.
در فرهنگ ما در مورد استمناء و اعمالي از این دست، احساس انزجار شديدي وجود دارد و آزاردهنده است. اما به خاطر داشته باشيد که چنين رفتارهایي تنها به علت آسيب دیدن مغز رخ مي دهد. فرد مبتلا، تنها كاري را انجام مي دهد كه از آن احساس لذت مي كند. او آداب اجتماعي را فراموش كرده است.
در اینگونه مواقع، سعي كنيد كه واكنش ناگهاني نشان ندهيد زيرا ممكن است باعث ايجاد رفتار ناگوار و فاجعه آميز شود. با ملايمت، فرد را به يك مكان خلوت هدايت كنيد. سعي كنيد كه حواسش را با انجام كاري ديگر منحرف كنيد. يا اگر مشغول لمس اندام تناسلي است شيء ديگري را به دست او بدهيد. گاهي اوقات ممكن است فرد مبتلا دخترش را به جاي همسرش اشتباه بگيرد و به او پيشنهادات نامناسبي بدهد.گرچه بسيار وحشتناك است اما، اين پيشنهاد يك رفتار نامشروع (رابطه جنسي با محارم) نيست.
دختران معمولا شبيه به دوران جواني مادرانشان هستند. فرد آشفته حال ممكن است آن دوران را بسيار واضح تر از زمان حال به ياد آورد. اگر اين مسئله اتفاق افتاد به آرامي او را به اتاقش هدايت كرده و واكنش ناگهاني نشان ندهيد. در مورد صحبت نمودن با پزشك راجع به مسايل جنسي فرد مبتلا، ترديد نكنيد. وی راهكارهايی در اين زمينه به شما ارائه خواهد داد. برخی افراد برای کنترل رفتارشان به دارو نیاز دارند.
چند پیشنهاد برای تطابق با تغییرات به وجود آمده در رفتار های جنسی:
- برای گذراندن وقت با یکدیگر، راه هایی جدید پیدا کنید.
- بر روش های دیگر ابراز احساسات تمرکز کنید. برخی مراقبین متوجه می شوند که با گرفتن دستان فرد مبتلا و یا در آغوش گرفتن وی در بستر،نیازهایشان برای ارتباط جنسی کاهش می یابد.
- روش های دیگر ارتباط و برآورده کردن نیازهای جنسی، مانند لمس کردن، ماساژ، بغل کردن و رقصیدن را امتحان کنید.
رفتار های جنسی
ممکن است فرد مبتلا لباسهای خود را درآورده، جسمانی یا کلامی به دیگران نزدیک شود.
در این هنگام:
- آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید.
- او را دعوا یا سرزنش نکنید.
- با او مهربان باشید.
- سعی کنید دلیل این رفتار را بیابید: شاید می خواسته به دستشوئی یا حمام برود. آیا احساس تنهایی می کند و یا خواسته ای به جا دارد؟ آیا احساس سرما یا گرمای زیاد می کند؟
- توجه او را به انجام فعالیت های دیگر جلب کنید.
- سعی کنید که با او تنها نباشید.
- با پزشک مشورت نمایید.