حفظ سلامت افراد سالمند (طرح حساس)
جهان در سایه پیشرفت های علمی و بویژه پزشکی بیش از گذشته شاهد افزایش جمعیت سالمندی است. بر اساس برآوردهای انجام شده (تا سال ۲۰۳۰ میلادی) جمعیت سالمند در جهان از ۹% به بیش از ۱۵% و در ایران از۶/۵% به حدود ۱۸% افزایش خواهد یافت.
لذا توجه ویژه به سلامت سالمندان و برنامه ریزی برای آن موجب می گردد تا در سالهای آتی ضمن صرفه جوئی اقتصادی، از بروز ناتوانائی های گروه هدف حتی الامکان پیش گیری نمود. زیرا علاوه بر بیماری های جسمی، بیماری های ذهنی ویژه این دوران نظیر دمانس و بیماری آلزایمر یکی از مشکلات حاد پیش رو خواهد بود و علاوه بر فرد سالمند، خانواده و اطرافیان او را نیز از ابعاد گوناگون دچار مشکلات عدیده اجتماعی، اقتصادی و روانی خواهد نمود.
این طرح سعی دارد با توجه به عوامل خطر بیماری مذکور و کاهش این عوامل در جهت پیشگیری از ابتلاء به بیماریهای دوران سالمندی و بویژه دمانس و بیماری آلزایمر قدم مثبتی بردارد و با توانمند نمودن گروههای در معرض خطر (افراد بالای ۵۰ سال) و ارائه ی آموزش های لازم جهت داشتن سالمند سالم در جامعه از بروز ناتوانی های این دوران حتی الامکان پیشگیری نماید.
با توجه به آخرین پژوهشهای انجام شده در جهان، بدلیل نامعلوم بودن علت بیماری و نداشتن درمان قطعی، پیشگیری بر درمان اولویت دارد. “انجمن دمانس و آلزایمر ایران” از سال ۱۳۸۳ بر اساس اهداف اساسنامه در مورد آموزش و پیشگیری از بروز بیماری های دوران سالمندی و بویژه دمانس و بیماری آلزایمر؛ طرحی با عنوان حفظ سلامت افراد سالمند (طرح حساس) – (حفظ سلامت افراد سالمند) در دستور کار خود قرار داد.