بررسی تاثیر برنامه آموزشی به روش بحث گروهی بر انگ درک شده در مراقبین خانوادگی افراد مبتلا به بیماری آلزایمر

چکیده:

زمینه و هدف: مراقبین خانوادگی بخش مهمی از سیستم مراقبت بهداشتی در سالمندان مبتلا به اختلالات دمانس محسوب می شوند. انجام مراقبت مداوم، تنش مزمنی برای مراقب بوجود می آورد و توانایی های وی را برای کمک رساندن کامل و دلخواه به بیمار محدود می کند و در نهایت سلامت جسمی و روانی او را تهدید می نماید. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه آموزشی به روش بحث گروهی بر انگ درک شده در مراقبین خانوادگی افراد مبتلا به بیمار آلزایمر انجام گرفت.

روش اجرا: تحقیق حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی غیر تصادفی است که در سال 1394 بر روی 66 مراقب خانوادگی افراد مبتلا به بیماری آلزایمر انجام شده است. در ابتدا انگ درک شده مراقبین از طریق پرسشنامه SIS برای هر دو گروه آزمون و کنترل اندازه گیری شد  و یک ماه بعد از مداخله، انگ درک شده برای هر دو گروه مورد سنجش مجدد قرار گرفت. برای گروه آزمون،  در 5 جلسه به صورت هفتگی، برنامه آموزشی به روش بحث گروهی اجرا شد و برای گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از نرم افزار SPSS-20 انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های آماری فیشر، تی مستقل و کای دو استفاده گردید.

یافته ها: نمره انگ درک شده در گروه آزمون و کنترل قبل از مداخله به ترتیب برابر با 02/42 و 35/45 بود (p-value=0/146) پس از مداخله، نمره انگ درک شده گروه آزمون 76/30 و در گروه کنترل 31/36 شد. که نشان دهنده کاهش معنادار انگ درک شده در گروه آزمون بود (p-value=0/013)

نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان دهنده کاهش معنا دار میانگین انگ درک شده در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل، بعد از انجام برنامه آموزشی به روش بحث گروهی، بود. بنابراین برنامه آموزشی به روش بحث و گروهی میتواند به عنوان راهکاری موثر جهت کاهش انگ درک شده مراقبین افراد مبتلا به بیماری آلزایمر پیشنهاد شود.

واژه های کلیدی: بیماری آلزایمر، انگ درک شده، مراقبین خانوادگی، برنامه آموزشی به روش بحث گروهی